วันอังคารที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2559

รากฐานของความเจริญที่มั่นคง เรียนรู้จากมหานครปารีส ประเทศฝรั่งเศส

กลับมาได้เกือบเดือนแล้วแต่ก็ยังมีสิ่งที่ประทับใจจนอยากจะแบ่งปันคือสิ่งที่ผมได้เห็นอยู่ดาดดื่นในกรุงปารีส นั่นคือพื้นถนนที่ดูแปลกตา (แต่คนที่นี่เขาคงดูไม่แปลกหรอก) ซึ่งต้องบอกว่าผมก็อดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมประเทศที่เจริญแล้วพัฒนามากกว่าประเทศเรา จึงยังใช้ถนนที่มีลักษณะเช่นนี้ ทั้งที่มีเทคโนโลยีในการก่อสร้างสมัยใหม่มากมาย
แล้วผมก็ได้คำตอบจากการพูดคุย จากการสังเกตุจากคนที่นี่ พบว่าถนนเหล่านี้ได้ถูกสร้่างมาตั้งแต่ก่อนที่จะมีประเทศไทยซะอีกคือเป็นหลักเกือบพันปีมาแล้ว โอ้วแม่เจ้า...(อึ้งแป๊ป) แล้วทำไมยังสามารถใช้ได้นานขนาดนี้แล้วทำไมไม่มีการรื้อสร้างใหม่หล่ะ

และแล้วผมก็รู้ได้ด้วยการประติดประต่อเรื่องราวได้จาก 2ส่วนหลักนั่นคือ
1.คนในประเทศนี้ได้คิดและทำสิ่งไดเพื่อส่งผลระยะยาวเพื่อให้ลูกหลานเหลนโหลนเขาใช้ประโยชน์
2.เหล่าลูกหลานเหลนโหลน ต่างก็ยินดีที่จะอนุรักษ์และใช้งานต่อโดยไม่รื้อทำลายทิ้ง

ผมได้เรียนรู้เรื่องนี้ว่า การที่ประเทศเจริญมั่นคงก้าวหน้าได้นั้น ต้องเริ่มต้นจากจิตสำนึกการเป็นผู้ให้อย่างแท้จริง มองไปที่ประโยชน์ส่วนรวมเป็นที่ตั้ง มีน้ำหนึ่งน้ำใจเดียวกัน และคนรุ่นต่อมาก็เคารพต่อการตัดสินใจของบรรพบุรุษ เลือกที่จะรักษาใช้งานอย่างเกิดประโยชน์สูงสุด

สิ่งที่เขาได้รับคืออะไรหล่ะ ถนนเดิมที่ไม่ต้องเสียเงินสร้างใหม่เหรอ นั่นปล่าวเลย สิ่งที่เขาได้คือการรักษารากเหง้าความคิดที่ส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่นในการให้รุ่นต่อๆไปทั้งเป็นการฝังรากลึกด้านจิตสำนึกในการพึ่งพาอาศัยกัน การเคารพซึ่งกันและกันต่างหาก จึงทำให้ประเทศเขาเจริญและมั่งคั่งมั่นคง
แล้วเรื่องนี้ทำให้ท่านได้รับอะไรบ้างจากความเห็นของผู้เขียน

SBuddha Wu


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น